بررسی رابطه ی بین جهت گیری مذهبی با سلامت روان پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دولتی تبریز در سال 1393

زمینه و هدف: امروزه سلامت روان یکی از شاخص­های توسعه یافتگی کشورها و یکی از جنبه­های مفهوم کلی سلامت است و باورهای مذهبی یکی از مولفه­های تاثیرگذار بر سلامت روان به شمار می­آید. باوجود این جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی، می­تواند تاثیرات متفاوتی بر زندگی افراد داشته باشد. به همین منظور هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی جهت گیری مذهبی با سلامت روان پرستاران می باشد. موادّ و روش‍ها:پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ مقطعی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه­ی آماری مورد مطالعه شامل کلیه­ی پرستاران زن شاغل در بیمارستان های دولتی شهر تبریز درسال 1393 بودند که 180 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای انتخاب حجم نمونه از هر بیمارستان، از روش تصادفی طبقه‍ای استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش­نامه‍های استاندارد سلامت عمومی و جهت گیری مذهبی آلپورت استفاده­گردید. داده‍های حاصل از پژوهش توسط روش آماری همبستگی پیرسون در نرم‍افزار spss.20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها:براساس یافته ها بین جهت گیری مذهبی بیرونی با مولفه‍های سلامت روان همبستگی مثبت (1 هزارمp= ) و بین جهت گیری مذهبی درونی با مولفه‍های سلامت روان همبستگی منفی وجود دارد (1 هزارمp= ). به این معنی که پرستاران با جهت گیری مذهبی درونی از سلامت روان بهتری برخوردارند. نتیجه­گیری:با توجه به تاثیر جهت گیری مذهبی بر کیفیت سلامت روان در افراد، به نظر می­رسد در تدوین برنامه­های اشاعه و ترویج فرهنگ دینی و مذهبی و هموارکردن راه به سوی جامعه­ای معنوی و سالم، می­توان بیشتر بر جنبه­های معنوی و درونی مذهب تاکید کرد .